5 Essential Elements For نیلینگ

5 Essential Elements For نیلینگ

Blog Article

تست­ های کنترلی و کنترل­ های حین اجرا شامل المان ­های سازه نگهبان مانند میخ و مهارهای کششی نیز می­ گردد.

ساخت‌وساز در مقیاس صنعتی و غیر صنعتی همواره چالش‌ها و مشکلات متعددی به همراه داشته اما استفاده از تکنولوژی‌های مختلف می‌تواند بسیاری از این چالش‌ها و مشکلات را کم و رفع کند. یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که در زمان ساخت‌وسازها خصوصاً زمان گودبرداری، خاک‌برداری و … ریزش مواد و مصالح مختلف است. امروزه از روش‌ها و راهکارهای مختلفی همچون انکراژ، اجرای شمع، سپر کوبی، سازه نگهبان خرپایی و … برای مهار گذاری، پایدارسازی و تثبیت دیواره‌های مختلف سازه‌ها استفاده می‌شود.

این روش در ۶ مرحله اصلی اجرا شده و می‌تواند به عنوان یک روش نگه‌دارنده موقت بهترین عملکرد ممکن را داشته باشد.

انتخاب دقیق تجهیزات و امکانات در فرآیند سیستم میخ کوبی از اهمیت بسیاری برخوردار است. در ادامه، به معرفی برخی از این دستگاه‌ها و تجهیزات می‌پردازیم:

از دیدگاه اصول علمی مطرح در مهندسی ژئوتکنیک، روش نیلینگ به صورت مقاوم [۱] عمل کرده و اثر خود را از طریق اندرکنش خاک – میلگرد [۲] حاصل از ایجاد تغییرشکل در خاک اعمال می کند. از این رو استفاده از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که حساسیت به تغییرمکان های ناشی از گودبرداری بالابوده و یا در مجاورت سازه های حساس، قدیمی و فرسوده واقع هستند، و یا شامل خاک های نرم و متوسط به لحاظ سختی و مقاومت هستند، بطور کلی توصیه نمی گردد.

در حال حاضر، انواع مختلفی از روش‌ها برای مهار کردن دیواره‌ها وجود دارند. این موارد شامل انکراژ، اجرای شمع، سپرکوبی، سازه نگهبان خرپایی و دیگر روش‌ها هستند.

دیوارهای مختلف نگهبان هر یک دارای مزایا و محدودیت ­های ویژه ­ای بوده که به فرآخور پروژه ­ها می­توان از هر یک یا تلفیق آن­ها استفاده نمود.

دستگاه ژنراتور برق، مسئول تولید و ارائه انرژی الکتریکی در فرآیند نیلینگ است. این وسیله به کمک یک موتور مخصوص که به سه حالت گازوئیلی، بنزینی و گازی ممکن است عمل کند، نیروی حرکتی را به برق تبدیل می‌کند.

این زمان‌بندی برای مشخص شدن ??? ??? صحت‌وسقم فرضیات در مورد چسبندگی دوغاب و خاک صورت گرفته و با انجام آزمایش‌ها، صحت سنجی و بازنگری پارامترها و محاسبات مربوطه انجام می‌شود.

روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.

پس از گذشت مدت زمان مناسب جهت عمل آوری دوغاب سیمان، با نصب پایه جک، جک کششی و نیروسنج، نیروی پس تنیدگی تا مقدار مورد نظر طراحی به میلگرد تسلیح و دوغاب اطراف آن اعمال می شود.

برخلاف دستگاه دریل واگن، ابزار حفاری راسول به لحاظ ابعاد و وزن به‌طور قابل‌توجهی کوچک‌تر و سبک‌تر است که این امر آن را به یک ابزار مناسب و کارآمد در پروژه‌های حفاری و عمرانی تبدیل کرده می‌کند.

با این کار یک دیواره گود که اصطلاحا سینه کار نامیده می‌شود، ایجاد می‌گردد.

روش انکراژ دارای قدرت بیشتری در زمینه مهار نیرو‌های رانشی و ریزشی زمین برخوردار است